Το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα είναι στενά συνδεδεμένο με τη θρησκευτική όσο και με τη γενική ιστορία της Κέρκυρας από τον καίρο της μετακομιδής του το 1456 στην πρωτεύουσα των Ιονίων. Από τότε το Άγιο Λείψανο άλλαξε πολλούς ναούς μέχρι το 1589 που τελέστηκαν τα εγκαίνια της σημερινής εκκλησίας του Αγίου όπου μεταφέρθηκε εκεί οριστικά.
Το κυριότερο μέρος του εσωτερικού διακόσμου του ναού αποτελούν ξυλόγλυπτα επίχρυσα πλαίσια των εικόνων της Ουρανίας. Οι εικόνες, έργο του μεγάλου ζωγράφου Π. Δοξαρά που τελείωσαν το 1727 δυστυχώς δε διασώθηκαν και αντικαταστάθηκαν από αντίγραφα του Νικολάου Ασπιώτη.
Από τα πολλά αφιερώματα του ναού τα σπουδαιότερα σε ιστορική αξία είναι οι δύο μεγαλύτερες ασημένιες κανδήλες της Ενετικής Γερουσίας και των Ενετών ευγενών.
Ο Άγιος λιτανεύετε τέσσερις φορές το χρόνο:
- Η λιτανεία του Μ. Σαββάτου, είναι η αρχαιότερη και καθιερώθηκε σε ανάμνηση του θαύματος του Αγίου για τη διάσωση της Κέρκυρας από σιτοδεία* το 1553 περίπου.
- Η λιτανεία της Κυριακής των Βαΐων όπου γίνεται σε ανάμνηση του θαύματος για την απαλλαγή των κατοίκων από την πανώλη που το 1629 μάστιζε την Κέρκυρα.
- Η λιτανεία της πρώτης Κυριακής του Νοέμβρη όπου καθιερώθηκε το 1673 για την απαλλαγή του λαού από την πανώλη που για δεύτερη φορά είχε αφανίσει τον πληθυσμό
- Η λιτανεία της 11ης Αυγούστου. Ενώ στις άλλες λιτανείες η παράδοση και ο θρύλος έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο, στη λιτανεία αυτή την ιστορική της μορφή την καθορίζουν αναμφισβήτητα γεγονότα. Την ημέρα αυτή το 1716 οι Τούρκοι έλυσαν ξαφνικά την πολιορκία της Κέρκυρας και τράπηκαν σε φυγή. Την αποχώρηση των Τούρκων όλοι την απέδωσαν σε θαύμα του Αγίου.
*Σιτοδεία : η έλλειψη σιταριού ή γενικότερα τροφής.
Βιβλιογραφία : Κέρκυρα Ταξίδι στο χρόνο
Του Κ.Σουρτζίνου